نمایش بی سرو صدا، در فضایی ساکت، تاریک، خالی، تنها با دو سکو، و دو
بازیگر، گفتارهای بسیار شاعرانه و غزل گونه ای که پیمان زبرجد نوشته است، و
با بازی مریم راستی و سپهر ترابی، گاه از نمایش بیرون می آید و در گذر
شاعرانگی قرار می گیرد.
انتشار: شهرسبز -
ادامه مطلب
نمایش بی سرو صدا، در فضایی ساکت، تاریک، خالی، تنها با دو سکو، و دو
بازیگر، گفتارهای بسیار شاعرانه و غزل گونه ای که پیمان زبرجد نوشته است، و
با بازی مریم راستی و سپهر ترابی، گاه از نمایش بیرون می آید و در گذر
شاعرانگی قرار می گیرد.
انتشار: شهرسبز - روزنامه افسانه شماره 3848 مورخ 4 اردیبهشت 1398 -
ادامه مطلب
ریتم: 6/8 گام: A
Am Dm B A Dm B Am
گل بارون زده ی من گل یاس نازنینم ... میشکنم پژمرده میشم نذار اشکاتو ببینم
Am Dm B A Dm B Am
تا همیشه تو رو داشتن داشتن تمام دنیاست ... از تو و اسم تو گفتن بهترینِ همه حرفاست
Am E G Am E G Am
با تو با تو اگه باشم وحشت از مردن ندارم ... لحظه هام پر میشه از
ایــن چــــه شوریست که
با چشم تو آمیخته‌اند
چـــــه شرابیست در این ساغـــر می ریختـه‌اند
مــــن پُـــــر از وسوسه‌ی سوخـــــتن و ریـختنم
یـــا نـــگاهت ز مــی و شعلـــــه بـرانگیخته‌انـــد
رشتـه‌ی شعر مــــن و تـــار پریشان مـــن است
ایــن غـــزلــواره کــه بــر دوش تــو آویخته‌انـد
رشکم آیــــد ز نسیم و گـــُـــل شبِِِِِـــوی بهـــــار
که ز هـــر سو بــه سرت عطــر فرو بیـخته‌انـد
چه بریزم به غـزل خوشتر از این شیوه ک
درباره این سایت